Falcon Heavy
| สำเร็จ | 3 |
|---|---|
| ผู้ผลิต | สเปซเอ็กซ์ |
| ครอบครัว | ฟัลคอน 9 |
| แรงดลจำเพาะ | 348 วินาที[1] |
| เปรียบเทียบได้ | |
| มวล | 1,420,788 กก. (3,132,300 ปอนด์)[1] |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ ดาวอังคาร | 16,800 กก. (37,000 ปอนด์)[1] |
| เที่ยวบินแรก | 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561[2][3] |
| สถานะ | ใช้งานอยู่ |
| เส้นผ่าศูนย์กลาง | 3.66 m (12.0 ft)[1] |
| ล้มเหลว | 0 |
| แรงส่ง | 934 กN (210,000 lbf)[1] |
| จุดปล่อยตัว |
|
| ส่วน | 2+ |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ LEO (28.5°) | 63,800 กก. (141,000 ปอนด์)[1] |
| เชื้อเพลิง | LOX / RP-1 |
| จำนวนเที่ยวบิน | 3 |
| เครื่องยนตร์ | 1 Merlin 1D Vacuum |
| ประเทศ | สหรัฐอเมริกา |
| ระยะเวลาการเผาไหม้ | 397 วินาที[1] |
| แรงส่งรวม | ระดับน้ำทะเล: 15.2 MN (3,400,000 lbf) สุญญากาศ: 16.4 MN (3,700,000 lbf) |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ GTO (27°) | 26,700 กก. (59,000 ปอนด์)[1] |
| สูง | 70 m (230 ft)[1] |
| หน้าที่ | ยานปล่อยตัวขนน้ำหนักเกินปกติในวงโคจร |
| น้ำหนักบรรทุกสู่ พลูโต | 3,500 กก. (7,700 ปอนด์)[1] |
| จำนวนบูสเตอร์ | 2 |
| ล้มเหลวบางส่วน | 2 |
